Deze 2300 Jaar Oude Graftombe Van Een Zwarte Farao Was Nooit Ontdekt Zonder Deze Duikers

Hoewel het water er niet bepaald uitnodigend uit zag, bereidde Kristin Romey zich voor om de diepte in te duiken. Boven haar was een enorme hint te zien die erop wees waarom ze dit überhaupt zou doen. Er is namelijk een piramide in dit deel van het noorden van Soedan. Dit monument is ooit gemaakt om een overleden koning te vereren, wat bewijs is van een koninkrijk dat ooit heerste over grote delen van het continent. Toen Romney en een collega de bestemming bereikte, waren ze erg verrast door wat ze zagen…

Ze Wisten Waar Ze Heen Moesten

Het duo wist precies waar ze heen moesten. Beneden de piramide lag een graftombe van een man, en niet zomaar een man. Nastasen was ooit de farao van Nubië. Hij was meer dan twee millennia geleden op die plek begraven. Romey, een archeologe, liep de eeuwenoude trap af. Bij een noodgeval kon ze alleen lucht krijgen via een kleine zuurstoffles.

Zo Diep Dat Er Weinig Ruimte Was Om Te Staan

Pearce Paul Creasman had op zijn collega staan wachten onderaan de trap. Hij was ook een archeoloog en werd gesubsidieerd door National Geographic. Hij waarschuwde zijn collega. Hij zei tegen haar, “Vandaag is het erg diep. Je zal weinig ruimte hebben om te staan in de eerste kamer.” En inderdaad, was hij al tot zijn borst nat van het water toen.

Hij Bekeek Het Voor Het Eerst Een Paar Weken Eerder

Slechts een paar weken hiervoor had Creasman de kans om de overstroomde graftombe zelf uit te checken. Samen met Romey was hij nu van plan om drie kamers diep te gaan en meer te weten komen over een sarcofaag die eeuwen onaangeraakt was. Voordat dat ze lukte toonde hij haar een metalen poort en vertelde haar dat ze door een kleine opening moest glippen om de catacombe te bereiken!

Een Ondergestroomd Graf In Nuri

De twee archeologen waren een graf aan het verkennen dat in Nuri lag, een bezienswaardigheid die uitstrekt over bijna een vierkante kilometer. Het is best wel dichtbij de oostelijke rivierbedding van de Nijl. Dit betekent dat het ten noorden van Khartoum, de hoofdstad van Sudan, ligt. Het gebied is waarschijnlijk vooral bekend vanwege de circa 20 piramides die er staan. Ze werden allemaal gebouwd tussen 650 en 300 voor Christus.

Waar Het Water Vandaan Kwam

Nastase’s piramide had een basis van 9 vierkante meter. Het ligt op een klein gebied met vlakke grond. Hoewel het graf een kilometer van de rivier verwijderd is, overstroomt het van tijd tot tijd met grondwater. Dit is de reden dat de drie kamers van de begraafplaats compleet onder water staan.

Er Zijn Veel Piramides In Nuri

De piramide in kwestie is slechts één van velen in Nuri. De gigantische structuren zijn deel van een groter complex dat gebouwd werd tijdens de Napata-periode. De piramides werden gebouwd in de droge gebieden aan beide kanten van de Nijl, wat ooit deel was van de oude regio Nubië. Zoals elders in dit gebied zijn deze structuren typisch voor de architectuur en kunst die men vindt in Nuri.

Het Staat Op De UNESCO Werelderfgoed-lijst

Met dank aan hoe uniek het gebied is, heeft UNESCO het erkend op de Werelderfgoed-lijst in 2003. De Gebel Barkel is een berg in het gebied en het is een belangrijke plek voor de huidige bewoners alsook de bewoners van het gebied van millennia geleden. Ooit dachten de Egyptenaren dat de god Amon in die berg leefde!

Het Is Altijd Een Belangrijke Plek Geweest

De piramides zijn altijd belangrijk geweest voor de mensen in de regio. Ze dienden als begraafplaatsen voor de koningen en koninginnen van het koninkrijk van Kush. De “zwarte farao’s” waren ooit onderdanen van de Egyptische heersers. Toen het Egyptische rijk uiteen viel, groeide hun invloed in de regio. In 760 voor Christus begonnen de Kushieten heel Egypte zelfs te besturen.

Ze Keken Naar Het Verleden Voor Inspiratie

Om preciezer te zijn waren de vijf zwarte farao’s geïnspireerd door het verleden. Ze besloten om oude tradities van hun voorouders weer in het leven te roepen. Onder andere bouwden ze piramides om hun graven te huisvesten zoals de oude heersers dat ook hadden gedaan. Uiteindelijk werden er 80 leden van de koninklijke familie begraven in Nuri. Voor één op de vier van die graven bouwde ze een piramide.

Hoe Invloedrijk De Kushieten Waren

Creasman kreeg de kans om het historische en culturele belang van de Kushieten uit te leggen toen hij met de BBC sprak in juli 2019. “De Kushieten bevonden zich in het enige gebied in de Sahara waar je de woestijn kan doorsteken terwijl je altijd zicht hebt op drinkwater, dus hadden ze een hele belangrijke positie,” verklaart de archeoloog. “Dit is nog voor de komst van de kameel.”

De Invloed Was Van Korte Duur

Kush werd prominent rond 2000 voor Christus maar de invloed van de regio kwam met ups en downs. Desondanks is het moeilijk om hun goud productie te negeren. De neo-Assyriërs verjoegen de zwarte farao’s uit Egypte in de zevende eeuw voor Christus. Toch bleven ze heersen in de regio tot de vierde eeuw na Christus. Toen kwam hun dominantie in de regio echt ten einde.

Taharqa Begon Met Het Begraven Van De Koninklijke Familie

Het schijnt dat Taharqa begonnen is met het begraven van leden van de koninklijke familie in Nuri. De farao heeft de grootste piramide in de regio. Zijn nakomelingen bleven het gebied nog jarenlang als hun persoonlijke begraafplaats gebruiken. Zelfs nadat Kush weer veroverd was bleven sommigen het in die hoedanigheid gebruiken.

Je Hebt Misschien Over Hem Gelezen In De Bijbel

Heb je de Bijbel gelezen? Zo ja, dan doet zijn naam wellicht een belletje rinkelen. In het tweede boek van Koningen, leren we over hoe hij de Assyriërs tegenhield toen zij poogden om Jeruzalem te veroveren. Deze strijd eindigde in een overwinning van hem. Dit was zo’n grote overwinning dat Egypte en Kush jarenlange vrede genoten na afloop. Het was een geweldige periode voor de farao, die zijn aandacht focuste op het bouwen van constructies.

Net Zoals Die Van De Egyptische Farao’s

Zijn piramide in Nuri lijkt misschien op diegenen in Egypte maar er is een belangrijk verschil tussen hen. De Egyptische farao’s werden namelijk in de piramides begraven. De Kushitische koningen werden eronder begraven. Het opgraven van de begraafkamers van de Kushieten is dus een moeilijkere taak voor archeologen. Ze moeten namelijk in het gesteente onder de structuren graven om de graftombes te bereiken.

De Eerste Die Dit Probeerde

George Reisner was de eerste man die een poging waagde. Hij was een Amerikaanse archeoloog wiens specialisatie Egypte was. Dankzij zijn rijke kennis werd hij gezien als een autoriteit op het gebied van deze oude beschaving die ooit die regio in Noord-Afrika domineerde. Voordat hij aan Nuri begon had hij al eens gegraven in Gizeh. Zoals je misschien al weet is dit waar de Grote Piramide ligt.

Toen Hij Eenmaal Bij Nuri Aankwam

In het begin van de 20e eeuw kwam Reisner in Nuri aan om de graftombe van Taharqa op te graven. Hij bracht de andere structuren daar ook in kaart. De Egyptoloog deed een belangrijke ontdekking in die periode. Hij kwam erachter dat het grondwater dat van de Nijl kwam het moeilijk zou maken om de plek te verkennen.

Hij Publiceerde Zijn Bevindingen Niet

Desondanks publiceerde hij de uitslag van zijn onderzoek in Nuri niet. Hierdoor heeft het terrein niet de aandacht gekregen die het nodig had. Daarnaast lijkt het alsof Reisner niet vond dat de Kushitische koningen en de Egyptische farao’s niet even belangrijk waren uit racistische overwegingen. Het lijkt alsof hij hun gebouwen enkel als imitaties van de oudere piramides zag.

Nuri Bleef Grotendeels Onontdekt

De ontdekking van de graftombe van Toetancamon in 1922 kreeg veel aandacht. Desondanks bleef Nuri relatief onontdekt. We zijn er zeker van dat het niet hielp dat dit gigantische terrein een enorme uitdaging vormde voor de archeologen die het aandurfden om er meer over te leren. Veel van de graftombes waren overstroomd. Onderwater-archeologie was nog niet geprobeerd in Soedan.

Waarom Niemand Het Nog Een Keer Had Geprobeerd

Dit was de reden dat niemand het met succes had geprobeerd tot 2018. Toen focuste eindelijk een archeoloog met de noodzakelijke vaardigheden zijn aandacht op dit terrein. Creasman is ervaren als onderwater-archeoloog, terwijl Reisner dat niet was. Bovendien wist hij veel over Egyptologie. En, dat je het even weet, hij is ook dendrochronoloog, wat betekent dat hij de ringen van bomen bestudeert.

De Perfecte Man Voor De Klus

Zijn thuisbasis was de universiteit van Arizona. Door zijn interesse in Soedan en het oude Egypte kwam hij te werken aan een researchprogramma in Afrika. De Egyptische expeditie van de universiteit opereert al sinds het einde van de jaren 90. Het is vooral gefocust op Thebe en de Vallei der Koningen. Zijn werk in het veld is erkend als waardevol door de Royal Geographical Society!

Een Kushitische Koning Genaamd Nastase

Toen Creasman in Nuri aankwam wilde hij de graftombe van de Kushitische koning Nastasen bekijken. Hij was aan de macht van 335 tot 315 voor Christus. De heerser was de laatste persoon die daar begraven werd dus had hij het slechtste stukje land op het hele terrein. Gelukkig schrikte dit de archeoloog niet af. Hij zag in plaats daarvan zijn kans rijk om deze begraafplaats te bestuderen. Het was ideaal om te bepalen hoe overlopen met water de andere structuren in het gebied zouden zijn.

Rond De Val Van De Napatanen

Nastasen was aan de macht tijdens de laatste dagen van de Napataanse cultuur. Het machtscentrum in Nubië zou verplaatsen niet lang nadat hij zijn troon afston aan Meroë. Deze ontwikkeling leidde tot onenigheid tussen de Napatanen en andere koninklijken die de macht wilden pakken in Kush. Door dit conflict veranderde er veel na de tijd van Nastase. Tijdens zijn machtsperiode was zijn invloed over de enorme regio erg groot.

Hij Had Alles Onder Controle

Nastasen toonde dat hij alles onder controle had toen de Egyptische koning Khabbash aanviel. Deze hinderlaag liep niet goed af voor de buitenstaander, de Nubische strijdkrachten verjoegen zijn groep. Ze verzwakten zijn zeemacht enorm. Hoewel Nastasen een best obscuur figuur was geweest is er een reden dat moderne historici best een hoop hebben geleerd over dit specifieke conflict.

Ze Vonden Het Ergens Anders

De waarheid is dat Nastasen de constructie van een granieten monument initieerde na dat Khabbash verslagen was, ook wel bekend als een stela. Het werd waarschijnlijk op de temple van Amon geplaatst op Gebel Barkal. Later werd het gevonden in Dongola, een stad bij de Nijl in het noorden van Soedan. Op de steen staan ook de meest recente Egyptische hieroglyfen die men heeft ontdekt. De tekst herinnert aan de triomf van de zwarte farao.

Niet Veel Anders Behalve Dat

Behalve dat is er niet veel over Nastasen bekend. Om meer over hem te weten te komen moesten ze naar zijn graftombe. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Het hielp ook niet dat het waterniveau enorm hoog was tijdens hun expeditie.