Populacja starożytnych ludzi została odkryta przez ekspertów i nie są tym, czego się spodziewaliśmy

Homo Sapiens

„Homo sapiens, o którym sądzono, że istniał kilkaset lat temu, przeszedł ewolucję i wielu ludzi uważa, że ​​jego potomkowie stali się nami wszystkimi żyjącymi dzisiaj”. Jest to podstawowy fakt, jaki znamy z procesu ewolucji człowieka. Jednak według niektórych naukowców, którzy je badali Homo sapiens mógł powstać z czegoś bardziej różnorodnego i skomplikowanego, niż moglibyśmy sobie wyobrazić. Oznacza to, że historia ewolucji ludzi może być znacznie bardziej złożona niż ta, która znamy.

Pochodzimy z Afryki

Jak nas uczono, istoty ludzkie pochodzą z Afryki i pojawiły się około 300 tysięcy lat przed naszą obecnością. Okazało się, że Homo sapiens przeszedł ewolucję w czasie wielkiego punktu zwrotnego. Uważano również, że Homo sapiens nie były jedynymi żyjącymi w tym czasie istotami ludzkimi. Udowodniono, że istniały również gatunki ludzkie, takie jak łowcy-zbieracze, (tak zostali nazwani), którzy próbowali żyć własnym życiem, warunkując się przystosowaniem do żmudnego otoczenia.

Przyciągająca wzrok różnica

Jeśli przyjrzymy się bliżej, jedną z przyciągających wzrok różnic, które można zaobserwować u współczesnych ludzi, zwanych również Homo sapiens, jest to, że mają stosunkowo większą budowę. Zauważyło się również, że mają różnej wielkości mózgi, znacznie większe. Aby zmieścić ten rozmiar mózgu, kształt ich czaszki doprowadził do różnych zmian w wyglądzie dzisiejszego kształtu czaszki. Ich brwi i szczęki również wyglądały bardzo osobliwie – brwi były wypukłe, a szczęki krótsze.

Teraz są wymarłe

Obecnie gatunek ludzki, który kiedyś należał do innych frakcji rodzaju „Homo” nie istnieje. Jedynym dowodem na to, że kiedykolwiek istniał są zachowane do dziś ich skamieniałości, które teraz możemy zobaczyć w muzeach. Znaleziono wiele skamieniałości różnych homininów. Homininy to nazwa gatunku ludzkiego, który wyglądał podobnie do nas. Jednym z innych gatunków ludzkich, o których wiemy, że żył w tym samym czasie, był Homo neanderthalensis, znany jako gatunek neandertalczyka.

Ludzie pochodzą od małp

Gatunek ludzki żył razem i wraz z innymi naczelnymi. W Afryce można dziś zobaczyć goryle, a gdybyś spróbował cofnąć się w dawne czasy za pomocą wehikułu czasu, byłbyś w stanie zobaczyć i zaobserwować, że nasi przodkowie żyli w tym samym otoczeniu, co zwierzęta podobne do małp. Jednym z nich jest Dryopithecus. Twierdzenie, że ludzie pochodzą od małp, nie ma żadnego sensu. Tak, ludzie i małpy człekokształtni mieli wspólnych przodków, ale nie pochodzimy od małp.

Małpy i ludzie mają tych samych przodków

Otóż, zgodnie z przyjętą teorią, gdybyś spróbował wyśledzić pochodzenie człowieka, odkryłbyś, że zarówno ludzie, jak i istniejące małpy człekokształtne mają tych samych przodków. Kiedy naukowcy próbowali prześledzić rodowód daleko wstecz, nie byli w stanie zidentyfikować, jakie to konkretne zwierzę, a nawet najnowsze relacje między przodkami ludzi nie były przejrzyste. Eksperci mogą nigdy nie pokrywać się z wzajemnymi badaniami dotyczącymi naszego dokładnego pochodzenia, nie zgadzają się nawet co do identyfikacji naczelnych.

Ewolucja człowieka

Niektórzy eksperci naukowi zgodzili się co do niektórych szerszych szczegółów dotyczących poziomów ewolucji człowieka. Jednym z nich, który wydawał się jasny, jest to, że w pewnym momencie, niędzy 5 milionów a 7 milionów lat wcześniej, pojawili się przodkowie istoty ludzkiej. Stworzenia podobne do małp zaczęły chodzić wyprostowane na dwóch nogach, a nie na rękach i stopach czyli na czworakach. Jak widać na zdjęciu, ich ramiona skróciły się, a nogi wydłużyły, aby dostosować się do sposobu chodzenia.

Australopithecus afarensis

Przypuszczano, że ci przodkowie wyewoluowali z Australopithecus afarensis, słynącego z odkrycia starej skamieliny o nazwie „Lucy”. Lucy została znaleziona w Etiopii i ma już 3,2 miliona lat. Ta skamieniałość była starsza niż jakakolwiek inna wcześniej odkryta. Desygnowany homo po raz pierwszy pojawił się w pobliżu w postaci kości szczękowej, liczącej około 2,8 miliona lat. Skamieniałości, które znaleźli, pojawiły się tylko w pobliżu standardowego znaku 2 milionów lat. W tym czasie istniało również kilka gatunków przodków Homo.

Rozprzestrzenianie się Homininów

Część badań polegała na tym, że ci pierwsi ludzie byli na tyle strategiczni, że stworzyli swoje narzędzia około 2,5 miliona lat temu. Ten postęp mógł pomóc im przetrwać czas. Mogli nauczyć się tworzyć narzędzia do polowania, gotowania, a nawet do budowania domów. Mieli wtedy ciężkie środowisko, co skłoniło ich do myślenia o sposobach przetrwania. Zmiana klimatu, która nastąpiła około 2 miliony lat temu, mogła równie dobrze wpłynąć na nie, zwłaszcza rozprzestrzenienie się homininów w całej Afryce.

Człowiek wyprostowany

Odkryto, że Homo erectus (człowiek wyprostowany) wyprowadził ich z ograniczeń Afryki. Niektóre skamieniałości zostały później zlokalizowane w Afryce Wschodniej. Te znalezione zostały zbadane i obliczone na dwa tysiące lat. Po kilkuset tysiącach lat można go było również znaleźć w tak zwanym dalekowschodnim kraju europejskim, Gruzji. Później rozprzestrzenił się i trafił do Azji. Niektóre gatunki żyły i mieszkały na Jawie, wyspie w Indonezji, najwyraźniej przez ponad milion lat.

Homo Heidelbergensis

W czasie rozprzestrzenianie się Homo erectus zostało połączone z niektórymi gatunkami potomnymi. Jednym z gatunków był Homo heidelbergensis. Podążał za Homo erectus z Afryki. W większości szedł na zachód i był przodiem tego, co teraz nazywamy neandertalczykami. Był też gatunek o nazwie Homo heidelbergensis, który pozostał w Afryce i ostatecznie doprowadził do powstania współczesnych ludzi. W Azji nazywano go Denisovans, który był kolejnym podobnym gatunkiem. Odkrycie było możłiwe dzięŻi odnalezieniu kilku szczątków i strzęp DNA.

Współczesny człowiek

Około 130 000 lat temu zakładano, że na świecie żyje i wędruje kilka gatunków homininów. Ale później to się zmieniło, gdy Homo sapiens, znany jako współczesny człowiek, ostatecznie opuścili Afrykę. Gdziekolwiek się udał, Homo sapiens wypychał następnie inne homininy i podążał za nimi, dokąd się udawali. Cały ten proces z pewnością zajął trochę czasu i gdybyśmy teraz to obserwowali, zobaczymy, że proces obejmował mieszanie się kilku gatunków, w wyniku których powstały dodatkowe rodzaje gatunków. Było to widoczne w wyglądzie gatunku.

Zaludnić większość części świata

Pierwsza partia ludzi, która się osiedliła na Bliski Wschód dotarła 100 000 lat temu, a do Chin 20 000 lat później – to dość długo. Później naukowcy odkryli, że w naszych genach jest ślad, że wszyscy pochodzimy z drugiej grupy ludzi, która opuściła Afrykę około 60 000 lat temu. Chociaż migranci ci dotarli do Ameryk dopiero około 16 000 lat temu, stale i szybko rozprzestrzeniali się, aby zaludnić większość części świata.

Przetestowano ich DNA

Zanim ci migranci dotarli do części Europy, mogli napotkać neandertalczyków. Neandertalczycy żyli w Europie i Azji i wymarli około 40 000 lat temu – prawdopodobnie wymarli z powodu konkurencji, przetrwania oraz innych czynników. Chociaż pozostała ich część w Hiszpanii mogła żyć nieco dłużej, kontakt istniał między gatunkami. Niektórzy naukowcy, którzy badali ich geny, potwierdzili, że musi istnieć między nimi powiązanie widoczne w ich DNA w połączeniu z naszym DNA.

Neanderthal Fossil

W 2010 roku naukowcy i badacze próbowali ustalić kolejność nukleotydów DNA lub zasad skamieniałości neandertalczyka, które znaleźli w Chorwacji. Po zakończeniu sekwencjonowania odkryto i stało się jasne, że neandertalczyk rzeczywiście próbował kojarzyć się ze współczesnymi ludźmi. Badacze wierzyli, że pierwszy kontakt mógł mieć miejsce około 60 000 lat temu, kiedy byli jeszcze na Bliskim Wschodzie. Obecnie uważa się, że wszyscy ludzie, z wyjątkiem Afrykanów, mieli określony procent DNA neandertalczyka.

Denisovans

To samo stało się w Azji. Uważa się, że gatunek ludzki również kojarzył się z Denisovanami – podobną grupą gatunków homininów, które pozostały w Azji. Nie mogliśmy wiele o nich powiedzieć, ponieważ było tylko kilka badań na temat denisowian. Historycznych odkryć na ich temat nie było wiele. Nawet DNA, które w nich leżało, było tylko nieliczne. To DNA jest odzwierciedlone tylko w 4 procentach genów u niektórych pierwszych ludów australijskich i innych pokrewnych ludów melanezyjskich – mieszkańców obszaru melanezji.

Homo Floresiensis

Geny Denisovana szybko się rozprzestrzeniły. Odkrycie jego rozprzestrzeniania się sugerowało, że Denisovańczycy mogli być w większej ilości miejsc, niż potwierdzałyby ich nieliczne szczątki. Naukowcy uważają, że skamieniałości, które miały zaledwie dziesięć tysięcy lat, mogą być również niektórymi denisowianami. Niektórzy z nich mogli wędrować po całym świecie i próbować kojarzyć się z niektórymi neandertalczykami i innymi starożytnymi gatunkami, których naukowcy nie mogli dokładnie zidentyfikować. Mogą to być hobbity Homo floresiensis – te typy homininów były dwunożne i chodziły inaczej niż inni współcześni ludzie.

Neandertalczycy mają to samo DNA, co ludzie z Afryki

Co ekscytujące, niektóre DNA neandertalczyków pojawiły się w DNA ludzi a Afryki. To DNA dostarcza wystarczających dowodów na to, że te dwa gatunki przeniosły się z jednego miejsca na drugie, osiadły i połączyły ze sobą – teoria dwóch fal migracji ludzi. Niektórzy pierwotni imigranci sprzed 200 000 lat prawdopodobnie spotkali się, kopulowali i krzyżowali z neandertalczykami przed powrotem do Afryki. Jeszcze przed odkryciem neandertalskich przodków przez naukowców z Princeton w 2020 roku Afrykanie myśleli, że nie mają żadnych mieszanych imigrantów. Powyższe zdjęcie przedstawia piękną małą afrykańską dziewczynkę.

Cudowna era

Te różne i liczne mieszanki gatunków ekscytują niektórych naukowców. Jednym z nich był Richard „Bert” Roberts. Badacz pochodzący z Uniwersytetu Wollongong w Australii powiedział magazynowi Cosmos w 2018 roku, że chciałby być na planecie Ziemia sprzed 60 tysięcy lat. Powiedział, że Ziemia przeżywała cudowną erę, w której wszelkiego rodzaju inne istoty ludzkie wędrowały po Ziemi. Myśl tego badacza sprawia, że ​​zastanawiamy się, jak wyglądała planeta Ziemia tysiąc lat temu.

Pozostali Hominini

Oczywiście różnorodność naszej przeszłości ustąpiła miejsca naszemu obecnemu światu – w którym jesteśmy jedynymi pozostałymi przy życiu homininami. Roberts mówi, że nie ma co badać ponieważ jesteśmy jedynym gatunkiem ludzkim, który pozostał na Ziemi. W ciągu ostatnich stu tysięcy lat mieszaliśmy się i mieszaliśmy z innymi gatunkami, takimi jak neandertalczycy i denisowianie; ale teraz, według Robertsa, dzisiejsze czasy są mniej zróżnicowane i ekscytujące. Jesteśmy nieco lekceważący wobec przeszłości.

Populacja duchów

Niektóre badania wykazały, że te trzy gatunki ludzi nie były jedynymi odpowiedzialnymi za krzyżowanie się gatunków. Znaleziono więcej dowodów dotyczących „populacji duchów” Homininów, które wymarły, zanim jeszcze zostały odkryte. Te populacje duchów miały przyczynek do historii ewolucji człowieka na długo przed opuszczeniem Afryki przez współczesnych ludzi. Jednym z gatunków na liście, który kojarzył się z późniejszymi współczesnymi ludźmi, był Homo erectus. Homo erectus był pierwszym rozpoznawalnym przedstawicielem rodzaju Homo.

Są nie do poznania

Badacze próbowali znaleźć ślad tych populacji duchów, ale okazało się, że nie była to prosta sprawa. Odkrycie ich wymagało dalszych badań ludzkiego genomu DNA przy użyciu skomplikowanych przykładów krzyżowania się różnych populacji i dziedzictwa. Wyniki badań nie były konkretne i precyzyjne; nie było to pewne, zwłaszcza jeśli spróbowalibyśmy wskazać, kim były populacje duchów. Naukowcy nie potrafili nawet rozpoznać, kiedy dokładnie mogło nastąpić ich mieszanina i współczesnych ludzi.

Przeszłość pozostawała niepewna

Nowe dowody nie wyjaśniły jednak całkowicie, że spotykanie się i dogadywanie się z innymi gatunkami ludzi nie było rzadkością dla niektórych naszych przodków ludzi. Badacze nie byli w stanie ostatecznie udowodnić tego nawet z nowo odkrytymi dowodami. Przeszłość pozostawała niepewna. Murray Cox, biolog obliczeniowy, który wykorzystuje zasady teoretyczne do zrozumienia systemów biologicznych, z Uniwersytetu Massey w Nowej Zelandii w Turitea, udzielił wywiadu magazynowi Science w lutym 2020 r. – twierdził, że krzyżowanie się różnych grup ludzi uwarunkowane było w naszej przeszłości.

Genomy współczesnych ludzi

Krzyżowanie się można było zidentyfikować z najwyższym prawdopodobieństwem tylko poprzez sekwencjonowanie części DNA z odkrytych skamieniałości. DNA wyekstrahowane ze skamieniałości można później porównać z genomami współczesnych ludzi. To DNA pozwoliłoby naukowcom sprawdzić, czy w szczątkach jest jakiś ślad. Ten rodzaj procesu był w stanie ujawnić ich mieszanie się z neandertalczykami i denisowianami. Ale można to zrobić tylko z nowszymi skamieniałościami, ponieważ starsze mogą nie mieć DNA z powodu starości.

Mamy nadzieję, że uda nam się zidentyfikować ludzkie geny

Zgodnie z tym naukowcy i badacze zajmujący się genetyką próbowali opracować narzędzia matematyczne, które mogłyby zbadać dzisiejsze ludzkie DNA. Zrobili wszystko, co w ich mocy i studiowali dalej, wykorzystując wszystko, co mogła zaoferować ich wiedza. Naukowcy mieli wielką nadzieję, że uda im się zidentyfikować dawne mieszanki ludzkich genów. Wyniki badań również ich podekscytowały. Stosowali różne metody statystyczne, jedną po drugiej. Po wielu latach prób i błędów oraz wielu próbach ostatecznie skupili się na dwóch odmianach mieszania się z niezwykle długiej i odległej przeszłości.

Neandertalczycy i Denisowianie

Alan Rogers, genetyk populacyjny, miał zespół pracujący bezpośrednio pod nim. Grupa działała na Uniwersytecie Utah w Salt Lake City. Znaleźli różne odmiany w różnych genomach w jednym miejscu. Grupa uważała, że ​​genomy pochodzą nie tylko od dzisiejszych Europejczyków i Azjatów, ale także od neandertalczyków i denisowian z przeszłości. Wyniki pochodzą z przyjrzenia się hipotetycznym wynikom przy użyciu ośmiu różnych matematycznie modelowanych przypadków wymieszania się gatunków. Próbowali dowiedzieć się, który z nich najlepiej pasuje do tego, co mogli zidentyfikować.

Najlepsze dopasowanie do genomów

Było coś jeszcze bardziej imponującego, niż odkrył zespół Rogera – prawdopodobnie najlepiej pasujące do genomów i dla większości z nich było to dość zadziwiające. Odkryli, że konwencjonalni poprzednicy zarówno neandertalczyków, jak i denisowian w jakiś sposób zmieszali się z inną starą grupą ludzi sprzed dwóch milionów lat. Populacja duchów, której DNA było widoczne w genomach tego, co nazywali „neandersowskim” – wymyślonym terminem mógł być Homo erectus. W takim przypadku mieszanie się gatunków prawdopodobnie miało miejsce poza Afryką.

Odpowiedzialny za krzyżowanie

Rogers powiedział, że wie, kto był odpowiedzialny za krzyżowanie, które on i cały jego zespół odkryli. Powiedział, że myśli, że kiedyś byli superarchaici, czyli ludzie, którzy byliby pierwszą falą starożytnych ludzi, która wkroczyła do Eurazji, około dwa miliony lat temu. Mogli rozszerzyć się szeroko i opuścić Afrykę i pozostać w Eurazji, która była odizolowana od Afrykanów. Dopiero 700 000 lat temu neandersowczycy spotkali się i skrzyżowali z grupą starożytnych ludzi, którzy już tam byli, a później ich zastąpili.

Przetestowali ludzkie geny żywych ludzi

Mogło to mieć miejsce na długo zanim współcześni ludzie zdecydowali się opuścić Afrykę. Rogers nazwał to „najwcześniejszym znanym krzyżowaniem się między starożytnymi populacjami ludzkimi i ich ekspansją poza Afrykę”. Wersja zespołu Rogersa była taka, że ​​mieszanie miało miejsce prawdopodobnie w Afryce. Jednak nie wszyscy zgadzają się z badaniami zespołu. Rogers i jego zespół nadal byli pewni swoich badań, ponieważ mieli wiele dodatkowych wyjaśnień na ich temat. Przetestowali ludzkie geny żywych ludzi, a dowody krzyżowania się można znaleźć w ich genach.

Mieszanie gatunków

Inny zespół naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles (U.C.L.A.) przeprowadził podobne badania nad D.N.A. wydobyte z ludzi z Afryki Zachodniej. Porównali genomy mieszkańców Afryki Zachodniej z genomami neandertalczyków i denisowian. Badanie wykazało, że gdyby oba genomy wykazywały różnice lub wariacje, prawdopodobnie powinno to być możliwe wymieszanie, które nastąpiło jeszcze zanim przodkowie współczesnych ludzi zdecydowali się opuścić Afrykę. Odkryto, że wiele populacji bierze udział w mieszaniu się gatunków.

Mieszanie Gatunków W Afryce

Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles lub (U.C.L.A.) wspomnieli, że mieszanie się gatunków w Afryce może być lepszym powodem powstania wersji genów, których jesteśmy dziś świadkami. Wymieszanie może być duże, ponieważ odkryli, że niektóre wyniki nie zostały zaobserwowane u neandertalczyków lub denisowian, kiedy przyjrzeli się bliżej genomom Afryki Zachodniej. Odkrycia te wskazują tylko wyraźnie, że niektóre starożytne populacje gatunków ludzkich mogły przekazać swoje geny po tym, jak ludzie opuścili Afrykę po raz drugi.

Rzadkie skamieniałości Afryki

Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles (U.C.L.A.) odkrył, że prawie jedna piąta współczesnych zachodnioafrykańskich D.N.A. mogły pochodzić z populacji duchów, których szukali. Jednak badacze i naukowcy byli na tyle ostrożni, aby stwierdzić, że chociaż kilka badań wykazało wkład głębokich linii dziedzictwa współczesnych Afrykanów, stan tych wkładów pozostaje słabo określony i uzasadniony. rzadkie skamieniałości Afryki. Wiedza skąd pochodzimy i nauka na ten temat jest naprawdę fascynująca i tak jeszcze mało wiemy.

Skąd pochodzimy?

Wszyscy mamy wątpliwości, kim mogli być ci ludzie. Mógł to być Homo erectus, Homo heidelbergensis lub inny podobny gatunek, który żył dostatecznie długo i był w stanie spotkać i kojarzyć się z Homo sapiens, który dominował w ciągu ostatnich 124 000 lat. Kandydat może pochodzić z małej grupy gatunków. Jednakże, chociaż istniały już wcześniej, wymarły i dawno zniknęły, przynajmniej jeden lub kilka z tych homininów żyło w DNA Afrykanów.

Nowoczesne genomy Afryki

Dla naukowców i badaczy z U.C.L.A. wspomniany przypadek był skomplikowany, ponieważ D.N.A. neandertalczyków znaleziono we współczesnych genomach Afrykanów. Jeden z czołowych naukowców w U.C.L.A. zespół, który był znany jako Sriram Sankararaman, powiedział, że niewielka część tego, co odkrył, może być prawdopodobnie połączona i najlepiej wyjaśniona przez powrotną migrację neandertalczyków. Uważa się jednak, że najprawdopodobniej wywodzi się z archaicznych homininów-duchów. Nikt jednak nie jest niczego pewien na 100%.

Populacja duchów jest w Afryce

Zespół z U.C.L.A. to nie jedyny zespół naukowców i badaczy, który odkrył populację duchów na obszarze Afryki. Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco (U.C.S.F.) znaleźli również silne ślady w Khoisan w Afryce Południowej, gdzie przebywali łowcy-zbieracze, oraz w pigmejach w Afryce Środkowej, gdzie żyli ich leśni ludzie. Nie potrafili jednak dokładnie określić, jakiego rodzaju są populacją duchów lub może innymi populacjami. Nie potrafili też nawet zidentyfikować czasu, w którym nastąpiło wymieszanie.

Nowy zestaw gatunków archaicznych

Jeff Wall, jeden z genetyków z zespołu Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco (U.C.S.F.), dał im ostrzeżenie. Według niego, sprawa może być taka, że ​​współcześni ludzie byli w tej populacji duchów w Afryce, która zbyt długo postanowiła żyć oddzielnie od innych Homo sapiens. Ten wynik mógł sprawić, że wyglądali inaczej, jakby byli nowym zestawem archaicznych gatunków. Joshua Akey z Uniwersytetu Princeton powiedział, że nasza wiedza na temat historii populacji Afryki została bardzo daleko w tyle.

Separacja ludności

Niezależnie od tego, kim były populacje duchów homininów w Afryce, była tylko jedna rzecz, co do której wszyscy naukowcy mogli się zgodzić – że nawet szeroko rozprzestrzenione grupy mogą zawsze mieszać się ze sobą. Pontus Skoglund, genetyk populacyjny, znany z pracy w Francis Institute w Londynie, potwierdził, że zdał sobie z tego sprawę, gdy spojrzał na inne gatunki ludzkie, które również mieszają oddzielone od siebie głównie grupy przodków.

Novel Genes

Może istnieć bliska możliwość, że wymieszanie grup zostało oddzielone od siebie wiele lat temu. Byłby to lepszy sposób na wprowadzenie nowych genów do populacji. Nowe geny są klasyfikowane według wieku, a ramy czasowe nie są ustalone. Mogłoby to przynieść wiele korzyści, gdybyśmy mówili o przydatnych cechach, które ewoluowały. Sankaraman, badając to, odkrył archaiczne zróżnicowanie genów, które prawdopodobnie mogą kontrolować reakcje hormonalne gatunku i zwalczać na przykład guzy, które mogą rosnąć w organizmie.

Różnice genetyczne

Naukowcy uważają, że była jedna rzecz, która nie była dobra dla współczesnych ludzi – brak możliwości ogromnego bogactwa różnic. Obecnie jesteśmy jedynym gatunkiem ludzkim, który pozostał i nie mogliśmy uzyskać prawdziwego i dobrego bogactwa od innych gatunków, które mogą być blisko spokrewnione. Carina Schlebusch, jeden z naukowców z Uniwersytetu w Uppsali, powiedziała Science w jednym z wywiadów, że znaleźlibyśmy się w krytycznej sytuacji, gdybyśmy spróbowali pozyskać znaczący, szeroko rozpowszechniony gatunek z kilkoma naszymi różnicami genetycznymi kuzynami.

Więcej populacji duchów do odkrycia

Nadal możemy zlokalizować i zidentyfikować populacje duchów. Joel D. Irish, bioarcheolog z Liverpool John Moores University, udzielił wywiadu sieci CNN. Podczas wywiadu w lutym 2020 roku powiedział, że myślał o czasie, kiedy istniały różne rodzaje i rodzaje populacji, których genetyka mogła być na tyle zróżnicowana, że ​​wyglądały inaczej. Według niego, każdy ma tendencję do kojarzenia się z prawie każdym. Powiedział, że będzie więcej odkryć populacji duchów.